تحلیل استنادی و محتوایی مجله پزشکی هرمزگان ۱۳۸۹-۱۳۸۵

مقدمه: تحلیل استنادی به عنوان شاخه ای معتبر از مطالعات کتابسنجی الگویی از رفتار اطلاع یابی مولفان و تحلیل محتوا نیز الگوی نویسندگی مؤلفان را ارائه می دهد. هدف مطالعه حاضر، تحلیل استنادی و محتوایی مقالات چاپ شده در مجله پزشکی هرمزگان طی سالهای 1389- 1385 بوده است. روش کار: در این مطالعه توصیفی، استنادها و محتوای 211 مقاله منتشره در مجله پزشکی هرمزگان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روشهای آمار توصیفی نظیر توزیع فراوانی، درصد فراوانی و میانگین توسط نرم افزار spss 16 انجام شد. نتایج: از 4168 استناد در 211 مقاله منتشره در مجله پزشکی هرمزگان، بیشترین استنادات به مجلات (55/78%)، از نظر شکل منبع به منابع چاپی (27/98%) و از نظر زبان به منابع انگلیسی (5/83%) بوده است. میانگین استناد برای هر مقاله 7/9 استناد و میزان خود استنادی مولفان (63/1%) بوده است. از 746 نویسنده در 211 مقاله، بیشترین نویسندگان (45/64%) مرد، بیشترین نویسندگان مسئول مقالات (96/36%) با رتبه دانشگاهی استادیاری، بیشترین پذیرش مقاله با وابستگی سازمانی به دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان (85 مورد) بوده است. بیشترین نوع مقالات پژوهشی اصیل (68/96%)، بیشترین تعداد مقالات چاپ شده مربوط به سال 1385 (49 مورد) و همچنین بیشترین شیوه تألیف مقالات به صورت گروهی (7/95%) بوده است. نتیجه گیری: هر چند مقالات منتشر شده در مجله پزشکی هرمز گان از نظر الگوی نویسندگی از وضعیت مطلوبی برخوردارند، ولی با توجه به استفاده محدود از منابع روز آمد و پایین بودن میزان استفاده از منابع الکترونیکی اینطور به نظر می رسد که سازمان مادر نیاز به اتخاذ معیارهایی جهت بهبود الگوی رفتار اطلاع یابی مولفان دارد.